သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေမြးေန႔မွာ မုန္႔လုိက္ေကၽြးလို႔ စားခဲ့တယ္။ ေပ်ာ္ဖို႔လဲေကာင္းပ။ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေပးတဲ့လူေတြလည္း အမ်ာႀကီးပဲဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေမးတယ္။ Happy Birthday လို႔မေျပာဘူးလားတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ထဲက ဒီအခ်ိန္ထိ ဘယ္သူကမွ ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႔ကို အေရးတယူလုပ္ေပးတာ မရွိခဲ့ဘူး။ အဓိကကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိသားစုေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ ေမြးေန႔ပြဲ တစ္ခါမွ မလုပ္ခဲ့ဘူးပါဘူး။ ကုိယ့္ေမြးေန႔ကိုကိုယ္ တစ္ခါတစ္ေလ သတိလက္လြတ္နဲ႔ ေက်ာ္သြားမွသိခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိခဲ့တယ္။ ဘယ္သူကမွ အေရးတယူမရွိခဲ့ေတာ့ ကိုယ့္ကုိကိုယ္လဲ ဒီလိုနဲ႔ပဲ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ ၿပီးသြားခဲ့တာပါပဲ။ ခုဆို အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္သြားၿပီေပါ့ဗ်ာ။ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ဆိုတာကေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဘူး။ ထားလိုက္ပါေတာ့။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ေမြးေန႔ေတြကို တစ္ေလးတစ္စားနဲ႔ အေရးထားၿပီးေတာ့ အထိမ္းအမွတ္ေတြလုပ္ေနေတာ့ ကိုယ့္ကုိကိုယ္ ျပန္ေတြးမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးသြားတယ္ဆိုတာကလြဲရင္ တစ္ျခားဘာမွမဟုတ္သလိုပဲ။ အဲဒါက ေကာင္းတာလား ဆိုးတာလားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ။
Myanmar Blogger Forum
Tuesday, December 26, 2006
ေမြးေန႔?
Monday, December 18, 2006
ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ကၽြန္ေတာ္
ကြန္ပ်ဴတာဆိုတာလည္း ခက္တာပဲ။ ရွိစုမဲ့စုေလးနဲ႔ ေက်းဇူးရွင္အေဒၚက ၀ယ္ေပးထားတာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။ လက္ပ္ေတာ့ကြန္ပ်ဴတာေလ။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ ေျပာစရာလိုမယ္မထင္ပါဘူး။ အားလံုး သိေလာက္ပါၿပီ။ အခုထြက္လာတဲ့ ဟာေတြနဲ႔ယွဥ္လိုက္ရင္ ဘာမွမဆိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ လမ္းႀကံဳတိုင္း ကြန္ပ်ဴတာဆိုင္ေတြျမင္ရင္ ၀င္ၾကည့္တတ္တာကလည္း အက်င့္ပဲ။ အဲဒီေတာ့ ၀င္ၾကည့္မိရင္း စိတ္ဆင္းရဲရင္းပဲဗ်ာ။ Core 2 Duo တဲ့။ စြမ္းေဆာင္ရည္ႏွစ္ဆျမင့္တယ္ဆိုပဲ။ ၾကာေတာ့ၾကာပါၿပီ။ ေပၚတာက။ ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးနဲ႔ယွဥ္လိုက္ရင္ေတာ့ ကြာတယ္ဗ်ာ။ RAM ဆိုလည္း 1 GB ေလာက္မွဂြတ္တယ္ေလ။ Hard Disk ဆိုလည္း 80 GB တို႔ 120 GB တို႔ အနည္းဆံုး။ ဂရပ္ဖစ္ဆိုလည္း ဂြတ္တာပဲ။ ေစ်းကလည္း ကၽြန္ေတာ့ဟာ၀ယ္တုန္းကနဲ႔ အတူတူေလာက္ပဲ။ ေက်ာင္းၿပီးရင္ေတာ့ Desktop ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးပဲလိုခ်င္တယ္။ upgrade လုပ္ရတာလြယ္တယ္ေလ။ နည္းနည္းခ်င္းစီ လဲထည့္လို႔ရတယ္။ Laptop ကေတာ့ ၀ယ္ၿပီးရင္ မလြယ္ဘူးေလ။ သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ အသံုး၀င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုေနာက္ပိုင္းဂိမ္းေတြဆိုရင္ သိပ္အဆင္မေျပခ်င္ေတာ့ဘူး။ ပိုက္ဆံမရွိေတာ့လည္း ဒါေလးနဲ႔ပဲ ဆက္သံုးေနရဦးမွာပဲေလ။ တတ္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ။
Thursday, December 14, 2006
ဒုကၡ
ဒီေန႔သိပ္ေနမေကာင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေခ်ာင္းေတြဆိုးေနလို႔ စိတ္ကလည္းညစ္ေနၿပီ။ ႏွာေခါင္းကလည္း တျဖည္းျဖည္းန႔ဲ ပိတ္ခ်င္လာၿပီ။ မနက္ျဖန္ အလုပ္ကိုဘယ္လုိလုပ္ရမလဲမသိဘူး။ ေခ်ာင္းကဆိုးေနေတာ့ အလုပ္မွာအဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး။ အရင္ရက္ေတြက အိပ္ေရးေတာ္ေတာ္ေလးပ်က္တာရယ္၊ မေန႔က မိုးရြာထဲမွာ ေဘာလံုးကန္လိုက္တာေတြရယ္ေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ခုေတာ့ ေဆးေလးေသာက္ၿပီး နားနားေနေနအိပ္လိုက္ေတာ့မယ္။ ျမန္ျမန္သက္သာပါေစဗ်ာ။
Tuesday, December 05, 2006
ေျပာင္းလဲလာတဲ့ေခတ္
ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြး ေတြးေနရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းသားဘ၀ကုိ ျပန္ေတြးမိတယ္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ အဲဒီအခ်ိန္က ေက်ာင္းသားဘ၀နဲ႔ အခုလက္ရွိေက်ာင္သားေလးေတြဘ၀ကို ယွဥ္ၾကည့္မိတယ္။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ကြာျခားသြားတာကိုေတြ႕ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းကျပန္လာရင္ လြယ္အိတ္ကိုခ်ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ကစားဖို႔အျမန္ျပန္ေျပးၾကတာ။ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္ၿပီဆိုရင္ အေပ်ာ္ဆံုးေပါ့။ ညတိုင္း အိမ္ေရွ႕လမ္းေပၚမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ကစားနည္းေပါင္းစံုကစားတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ကေလးေတြဘ၀က အဲဒီလုိမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔ လြယ္အိတ္ကိုမခ်ႏိုင္ေသးဘူး။ လြယ္အိတ္ထဲကစာအုပ္ေတြကို လဲၿပီးက်ဴရွင္ကိုေျပးရတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း အိမ္ေတာင္မျပန္ႏိုင္ဘူး။ ေက်ာင္းကေန က်ဴရွင္ေတြကိုတန္းေျပးရတာ။ ကစားဖို႔အခ်ိန္ဆိုတာ အင္မတန္ကိုရွားသြားၿပီ။ ခုေခတ္ေက်ာင္းသားေလးေတြကို ဘာကစားလဲလို႔ေမးရင္ တစ္ခုေတာ့ေျဖၾကပါလိမ့္မယ္။ ဗြီဒီယိုဂိမ္းကစားတယ္လို႔။ က်န္တာဘာမွမကစားႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ ေခတ္ဆိုတာကေတာ့ ေျပာင္းလဲေနတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္းဘက္ကိုသြားေနတာလား၊ အဆိုးဘက္ကုိဦးတည္ေနတာလားဆိုတာကေတာ့........
