ေနာက္ဆံုးမွာ

ၿပီးခဲ့တဲ့ပို႔စ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ITP (Industrial Training Program) အတြက္ ေစ်းေရာင္းခုိင္းတဲ့ကိစၥေရးခဲ့တယ္ဗ်။ ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ကင္မရာေတြ ဘာေတြေရာင္းရမယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္သူလုပ္ခ်င္မွာလဲ။ ၿပီးေတာ့ ၂လေက်ာ္ေတာင္မွ။ ဒါနဲ႔ေက်ာင္းကိုလွမ္းၿပီး စံုစမ္းရတာေပ့ါ။ ဘယ္လိုေျပာင္းရမလဲတို႔ ဘာတို႔ေပါ့။ နဲနဲေတာင္ အေဟာက္ခံရေသးတယ္။ ကိုယ္နဲ႔တန္ရာတန္ရာပဲ ရမွာေပါ့ဆိုတာမ်ိဳးေတြေတာင္ပါေသးတယ္ထင္တယ္။ အဲဒီမိန္းမက မ်က္ႏွာႀကီးကတင္းၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိ။ ေျပာေသးတယ္။ ေခၚတဲ့လုပ္ငန္းရွင္ေတြက သူတို႔လုိခ်င္တဲ့ အခ်က္ေတြက ျမင့္တယ္တဲ့။ ခုထိ assign မလုပ္ရေသးတဲ့ေနရာေတြအမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္တဲ့။ မင္းကအဲဒါေတြလုပ္ႏိုင္လို႔လားတဲ့။ ေမးတဲ့ပံုက ကၽြန္ေတာ္က အဲဒါေတြမလုပ္ႏိုင္လို႔ ေစ်းသြားေရာင္းခုိင္းခံရတဲ့သေဘာျဖစ္ေနတယ္။ နည္းနည္းေတာ့ တင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလိုအေျပာခံရတာ။ ေနာက္ဆံုးမွသူက သူ႔မွာလုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိဘူးတဲ့။ ေနာက္ဆရာတစ္ေရာက္ကိုဆက္သြယ္ပါတဲ့။ ဒါနဲ႔မ်ားသူက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေဟာက္ေနေသးတယ္။ ေစာေစာစီးစီးအဲဒီလိုေျပာလိုက္ရင္ၿပီးေရာေပ့ါ။
ကၽြန္ေတာ္လည္းအဲဒီဆရာကို အီးေမးပို႔လုိက္တယ္။ ေနာက္ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုဖုန္းဆက္လာတယ္။ သိပ္ေတာ့ လုိလိုလားလားလုပ္ေပးခ်င္ပံုမရဘူး။ ဒါကိုပဲလုပ္ေစခ်င္ေနပံုပဲ။ ၾကည့္ရတာဘယ္သူမွလည္းေစ်းေရာင္းတာကိုလုပ္ခ်င္ပံုမရဘူးထင္တယ္။ ေျပာေသးတယ္။ ဒါေတြက ခုေခတ္မွာအသံုး၀င္ပါတယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္မျငင္းခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႔ နည္းနည္းေလးနီးစပ္တာေလးေတြကိုပဲ လုပ္ခ်င္တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကစီးပြားေရးသင္ေနတဲ့ေက်ာင္းသားမွမဟုတ္တာ။ ဒီေတာ့ ေစ်းေရာင္းတဲ့အလုပ္ကို လံုး၀မလုပ္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ တတ္ႏိုင္ဘူးေလ။ သူလည္းေျပာမရတဲ့အဆံုး တတ္ႏိုင္ေလာက္ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ လုပ္ေပးမယ္တဲ့။ ဘယ္ကဘယ္လို အဆက္အသြယ္ရလဲေတာ့မသိဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာ SingTel ကလူတစ္ေယာက္အင္တာဗ်ဴးမယ္ဆိုၿပီးကၽြန္ေတာ့္ကိုအေၾကာင္းျပန္တယ္။
ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္အၾကာမွာ ဖုန္းနဲ႔အင္တာဗ်ဴးတယ္။ ခ်က္ခ်င္းအေျဖမေျပာႏိုင္ေသးဘူးတဲ့။ ေက်ာင္းကဆရာကို ျပန္ဆက္သြယ္မယ္တဲ့။ ဒါနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း ရင္ခံုစြာနဲ႔ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနလွ်က္ပါေပါ့။ ဒီေန႔ေတာ့ေက်ာင္းက ေမးလ္ လာတယ္။ ေျပာင္းေပးလိုက္ပါၿပီတဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္ကို စင္းန္တဲလ္က လက္ခံတယ္တဲ့။ ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီမွာ အဆင္ေျပမယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ကူညီေပးတဲ့ ေက်ာင္းကဆရာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရမွာေပါ့ဗ်ာ။ ကံေကာင္းပါေစ ေမာင္ေ၀ယံေရ။