ကၽြန္ေတာ့္ခရီးစဥ္

စာေမးပြဲၿပီးတာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ရွိၿပီဗ်။ ေလလြင့္ေနမိတာနဲ႔ ဘေလာ့ကို လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ဘူး။ ခုေတာ့ ျပန္လာပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ (၂၀၀၆ခုႏွစ္) ဇြန္လက ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံကို အေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ သြားခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္း ေရးမယ္ေရးမယ္နဲ႔ မေရးျဖစ္ဘူးျဖစ္ေနတာ။ ဘာလုိ႔သြားလဲဆိုေတာ့ Community Service တစ္ခုအေနနဲ႔လို႔ ဆိုၾကပါစို႔ဗ်ာ။ စင္ကာပူကဦးေဆာင္ၿပီး အာဆီယံႏိုင္ငံေတြက လူေတြလဲပါတယ္။ အားလံုးေပါင္း လူ ၆၀၊ ၇၀ ေလာက္ေတာင္ရွိမယ္ထင္တယ္။



ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေမာၻဒီးယား ဖႏြမ္းပင္ေလဆိပ္မွာရိုက္ထားတဲ့ပံုပါ။ ေလဆိပ္ထဲကမထြက္ခင္ သူတို႔လူ၀င္မွဳႀကီးၾကပ္ေရးမွာ တန္းစီရတာ သိပ္ေတာ့ မၾကာလိုက္ပါဘူး။ သားသားနားနားေတာ့ ရွိတယ္။ သူတုိ႔က ကြန္ပ်ဴတာေတြနဲ႔သံုးေနၿပီဗ်။ ကြန္ပ်ဴတာထဲကိုရုိက္ထည့္ေနတာေတာ့ နည္းနည္းၾကာတယ္။ ၿပီးေတာ့ web cam ေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာကိုခ်ိန္ၿပီးရိုက္ေသးတယ္။



ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တည္းခုိတဲ့ ဟုိတယ္ထဲကေနရိုက္ထားတာ။ ေငြလဲလို႔ရတဲ့ဘဏ္တစ္ခုပါ။ VASA card, Master Card ေတြသံုးလို႔ရပါတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ATM စက္ေတြရွိၿပီး အေမရိကန္ေဒၚလာထုတ္လို႔ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အဲဒီမွာ လမ္းေဘးမွာ အေအးဘူး၀ယ္ေသာက္ရင္ေတာင္ ေဒၚလာနဲ႔၀ယ္လို႔ရတယ္ဗ်။ ဘယ္ေနရာသြားသြား ေဒၚလာသံုးလို႔ရတယ္။ တစ္ေဒၚလာကို အေအး ၃ ဘူးေလာက္ေတာ့ရတယ္။

ေနာက္ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကဘာလဲဆိုတာ ရွင္းျပတယ္။ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေဆးသုတ္ေပးရမွာဆိုပဲ။ ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္းတယ္။ ေဆးကေအာက္ခံအကုန္သုတ္ၿပီးသားဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အေပၚေဆးထပ္သုတ္ေပးရုံပါပဲ။ တစ္ခုပဲဒုကၡနည္းနည္းေရာက္တယ္။ ေနေတာ္ေတာ္ပူေတာ့ ေနပူထဲမွာ မနည္းလုပ္ေနရတာတစ္ခုပါ။



ဒါက ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဆးစမသုတ္မီ ပထမဆံုးရက္မွာရုိက္ထားတဲ့ပံုပါ။ လူအမ်ားႀကီးကို အုပ္စုေလးေတြခြဲၿပီးကိုယ့္အုပ္စု ကိုယ့္ေနရာနဲ႔ကိုယ္ သုတ္ၾကရတယ္။ႏိုင္ငံေပါင္းစံုကလူေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီးေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္အားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။



အားလံုးၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ကိုယ္စားျပဳအမွတ္အသားပါတဲ့ ပန္းခ်ီကားႀကီးတစ္ခုကိုေက်ာင္းကနံရံတစ္ခုမွာ ဆြဲၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေရႊတိဂံုေစတီပံုေတာ္ကို ဆြဲခဲ့တယ္။ (ကၽြန္ေတာ္ဆြဲတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္လိုမွတူမွာမဟုတ္လို႔ပါ။)



ညစာစားပြဲအၿပီးမွာ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက လူမ်ားနဲ႔အမွတ္တရ။ အဲဒီလူေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတူတူတြဲလုပ္ခဲ့ၾကရတာပါ။ အားလံုးဟာ ခင္စရာေကာင္းၾကပါတယ္။




ဒီေနရာကေတာ့ ကမာၻေက်ာ္ရုပ္ရွင္ကားျဖစ္တဲ့ Tomb Raider ရုပ္ရွင္ရိုက္သြားတဲ့ေနရာပါ။ ေတာ္ေတာ္ကိုလွၿပီးေရွးက်တဲ့ေနရာတစ္ခုပါ။ လုပ္အားေပးအစီအစဥ္ၿပီးေတာ့ ေလ့လာေရးအစီအစဥ္အရ ေလွ်ာက္လည္ၾကတာေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့အျပင္ ဗဟုသုတေတြအမ်ားႀကီးရခဲ့တယ္။



ကၽြန္ေတာ္တို႔အုပ္စု ကမၻာေက်ာ္ Angkor Wat ဘုရားေက်ာင္းေရွ႕မွာရိုက္ထားတာပါ။ အဲဒီေနရာက ရွဳေမွ်ာ္ခင္းေတြ အရမ္းလွၿပီး အဲဒီအဆာက္အဦးႀကီးကလည္း ေတာ္ေတာ္ကို အံ့ၾသစရာပဲ။



ဘုရားေက်ာင္းအေပၚကိုေရာက္သြားပါၿပီ။ ဗိသုကာလက္ရာေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပ်က္စီးေနေပမယ့္ လက္ရာေျမာက္တယ္ဆိုတာေတာ့ သိသာပါတယ္။ အဲဒီအေပၚကိုေရာက္ေအာင္ ဒီလိုတက္ခဲ့ပါတယ္။



ေၾကာက္စရာေတာ့ေကာင္းတယ္။ ေလွကားထစ္ေတြက ပဲ့ေနၿပီ။ ေျခေထာက္တစ္ျပားအတည့္ခ်လို႔မရဘူး။ ေဘးေစာင္းၿပီးမွတက္ရတာ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေရာက္တာပါပဲ။ အဲ... ျပန္ဆင္းမွသာ ဒုကၡေတြ႕တာ။



အားလံုးလည္လို႔ၿပီးလို႔ မျပန္ခင္ေနာက္ဆံုးေန႔ညမွာ ဟုိတယ္မွာရုိက္ထားတာ။ အဲဒီၿမိဳ႕က pub တစ္ခုမွာ စားၾကေသာက္ၾကၿပီးျပန္လာတာေလ။ ေနာက္ေန႔ဆိုရင္အားလံုးခြဲခြာရေတာ့မွာကိုး။ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုကလာၿပီးဒီမွာေတြ႕ၾကတယ္။ ၁၀ ရက္ေလာက္ပဲေတြ႕ရတာဆိုေပမယ့္ အရမ္းကိုရင္းႏွီးသြားၾကတယ္ဗ်။ အၿမဲတမ္းအတူတူသြားလာေနၾကတာေၾကာင့္လည္းပါမယ္ထင္တယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ အားလံုး ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုယ့္ေဒသကို ျပန္လာၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေျခအေနအရ ဒီကၽြန္းႏိုင္ငံေသးေသးေလးကိုသာ ျပန္လာရပါတယ္။ အဲဒီခရီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္အၿမဲတမ္းအမွတ္တရ ျဖစ္ေနမွာပါ။