လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ ဒီရက္မွာ တစ္ကမာၻလံုးတုန္လွဳပ္သြားရတဲ့အျဖစ္အပ်က္ႀကီးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကမာၻ႕ကုန္သြယ္မွဳအေဆာက္အအံုႀကီးကို ေလယဥ္ေတြနဲ႔အစြန္းေရာက္၀ါဒီေတြက ၀င္တိုက္လုိက္တာ လူေပါင္းေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီးေသခဲ့ရတယ္။ ၅ ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကိုေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္တဲ့သမိုင္း၀င္ေန႔ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ကိုမွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ဗြီဒီယိုတိပ္ေခြကို ၾကည့္လိုက္ရပါတယ္။ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ခံစားရတယ္။ မီးေတြတဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့ အထပ္ေပါင္းမ်ားစြာျမင့္မားလွေသာအဲဒီေဆာက္အအံုထဲမွာ ပိတ္မိေနတာကိုယ္သာဆိုရင္ဆိုတဲ့အေတြးက ၀င္လာပါတယ္။ ေအာက္ကိုခုန္ဆင္းဖို႔ဆိုတာက ေသရံုမွတပါးအျခားမရွိပါဘူး။ ေသခ်ိန္ကိုထုိင္ေစာင့္ေနရတဲ့အျဖစ္။ ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳးနဲ႔မ်ား ဒီလိုလုပ္လိုက္ပါလိမ့္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ လူေတြအားလံုး က်ီးလန္႔စာစားနဲ႔။ ဟိုေနရာကဗံုးေပါက္မလား၊ ဒီေနရာကဗံုးေပါက္မလားနဲ႔ျဖစ္ေနရၿပီ။ ဒါနဲ႔လည္းအားမရေသးပါဘူး။ ရထားေပၚမွာေပါက္လိုက္။ ကားေပၚမွာေပါက္လိုက္။ ထပ္ၿပီးလဲေဖါက္ဦးမယ္လို႔ ႀကံဳး၀ါးေနတုန္းပါပဲ။ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ေတာ့ ဦးေလးႀကီးတုိ႔ရယ္။ ကမာၻႀကီးလည္း ရစရာကိုမရွိေတာ့ပါဘူး။
Myanmar Blogger Forum
Tuesday, September 12, 2006
၉/၁၁
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
those relagious fanatic f*****s dont deserve to be alive. they should be exterminated.
Post a Comment